EMDR

Zeer effectieve methode bij de behandeling van trauma's. Ik pas ze toe wanneer iemand met een of twee specifieke trauma's me consulteert.

EMDR, afkorting van “Eye Movement Desensitization en Reprocessing”, is een innovatieve techniek die gebruikt wordt door een groeiend aantal Psychotherapeuten in de behandeling van psychische trauma's.

In 1987 merkte Francine Shapiro op, dat wanneer ze aan gebeurtenissen belast met negatieve emoties dacht en ze, tegelijkertijd, horizontale oogbewegingen uitvoerdde, deze emoties verminderden of zelfs helemaal verdwenen. De auteur deed aanvankelijk de veronderstelling dat het om een vorm van desensibilisatie ging, en ze noemde haar method EMD of Eye Movement Desensitization. Haar eerste wetenschappelijke onderzoek met slachtoffers van trauma's, toonde aan dat het positieve effect de neiging vertoonde blijvend in de tijd te zijn.

Shapiro heeft haar methode geleidelijk aan verfijnd en veranderde de titel EMD in EMDR (Eye Movement Desensitization en Reprocessing). Voor Shapiro ging het niet enkel meer om desensibilisatie, in de mate dat de patiënten ook na de horizontale oogbewegingen, spontaan positievere gedachten uitdrukten. Deze methode maakte het dus mogelijk traumatische herinneringen te assimileren, echter ook om ze te sluiten.

Op basis van de huidige kennis, lijkt het erop dat traumatische gebeurtenissen in het geheugen worden opgeslagen, met de beelden, geluiden, gedachten, lichamelijke sensaties en emotionele tonen die er aan gekoppeld zijn. EMDR zou het organisme in staat stellen om spontaan deze mnemonische sporen te assimileren. De herbeleving van de ervaren gebeurtenis stopt en de negatieve emotionele lading verdwijnt. Het verleden wordt een herinnering en ingeschreven in de persoonlijke biografie als een voldongen feit. Sinds 1987 zijn de therapeutische effecten van EMDR aangetoond door een hele reeks van gecontroleerde studies. Er is tot nu toe echter geen enkel onderzoek dat toelaat de werking ervan volledig te verklaren. De komende tien jaar zal ons waarschijnlijk meer inzicht verschaffen in de mechanismen in werking.

Voortaan biedt de benaming “EMDR” niet langer een juiste beschrijving van de methode, aangezien oogbewegingen niet langer de enige effektieve zijn. Geluids- of tactiele stimuli gepresenteerd in afwisselende links/rechts, hebben ook hun doeltreffendheid bewezen. Moest de naam “EMDR” niet reeds 14 jaar in gebruik geweest zijn, dan zou Shapiro haar methode simpelweg herbenoemd hebben naar “Reprocessing Therapy”.